Віртуальная кніжная выстава
Кніжныя выставы дазваляюць раскрыць багацце бібліятэчных фондаў. Чытачы, наведваючы бібліятэку, у поўнай меры могуць ацаніць разнастайнасць і ўнікальнасць выданняў фондаў бібліятэкі, запазычыць для сябе новую інфармацыю і па-новаму зірнуць на вядомыя ім кнігі.
Штодня ўвазе нашых чытачоў прадстаўлены кніжна-ілюстрацыйныя экспазіцыі краязнаўчай тэматыкі.
Безумоўна, кнігі трэба бачыць, гартаць, чытаць. Тым не менш, для тых, хто не мае магчымасці наведаць нашу бібліятэку і пазнаёміцца з функцыянуючымі тут кніжнымі выставамі, мы ўяўляем віртуальныя выявы некаторых экспазіцый.
Тут вы знойдзеце поўныя бібліяграфічныя спісы выданняў, якія былі прадстаўлены на выставе, малюнкі вокладак.
Горад, у якім мы жывем
Віртуальная кніжная выстава, прысвечаная 725-годдзю г. Кобрына
Гістарычныя звесткі:
У 2012 годдзе спаўняецца
725 гадоў з часу першага ўпамінання Кобрына ў Іпацьеўскім летапісе
Кобрын - горад абласнога падпарадкавання і адміністрацыйны цэнтр Кобрынскага раёна. Размешчаны на маляўнічых берагах ракі Мухавец за 45 кіламетраў на ўсход ад абласнога Брэста. Праз горад праходзяць чыгунка Брэст - Пінск - Гомель - Масква, старая аўтадарога Варшава - Масква, побач з горадам аўтамагістралі Брэст - Масква і Брэст - Гомель, аўтадарогі на Пружаны, Маларыту, Ковель.
Кобрын - адзін з найбольш старажытных гарадоў Беларусі. Паходжанне назвы горада дакладна невядома. Адны даследчыкі звязваюць яе з кельцкім імем Кобрунус, іншыя - са старажытнаславянскім імем Кобр, якое нібыта насіў галава паселішча. Уладзімір Даль уключыў у "Толковый словарь живого великорусского языка" словы, сугучныя Кобрыну ("кобрить"- хоронить, прятать, что-то утаивать; "кобриться" - жить нелюдимо, не покидая дома), з кожным з якіх можна звязаць назву горада.
Паводле падання, горад заснаваны ў ХІ -ХІІ стст. нашчадкамі кіеўскага князя Ізяслава на месцы рыбацкага пасёлка на востраве, які ўтварае рака Кобрынка пры ўпадзенні ў Мухавец. Першая пісьмовая згадка пра Кобрын датуецца 1287 годам (Іпацьеўскі летапіс) як уласнасць Уладзіміра Васількавіча. З гэтай даты і вядзе свае летазлічэнне старажытны Кобрын. У канцы X стагоддзя гэтая тэрыторыя ў складзе старажыт-нарускай дзяржавы, пазней - ва Уладзіміра-Валынскім княстве. У першай палавіне XIV ст. Кобрын увайшоў у склад ВКЛ. З старадаўніх часоў у горадзе існаваў замак, які складаўся з Ніжняга і Верхняга замка. Увогуле, гісторыка-архітэктурная спадчына Кобрына сёння прадстаўлена корпусам былога Спаскага манастыра, каналам Боны Сфорцы, драўлянай Нікольскай царквой, каталіцкім касцёлам, праваслаўным саборам Аляксандра Неўскага, домам-музеем А. В. Суворава, гандлёвымі радамі і каскадам жылых дамоў на пл. Свабоды і вул. Леніна, мемарыяльным помнікам у гонар перамогі ў вайне 1812 года і інш. Уся гэта гістарычная спадчына размешчана кампактна ў цэнтральнай частцы горада, што вельмі зручна для турыстаў.
Да 1519 г. Кобрын з'яўляўся цэнтрам Кобрынскага княства. 3 1532 г. цэлае стагоддзе горадам паслядоўна кіравалі польскія каралевы Бона Сфорца, Ганна Ягелонка і Канстанцыя Аўстрыйская. Пра кіпучую дзейнасць Боны сёння напамінае асушальны канал, які і носіць яе імя. У 1589 г., дзякуючы настойлівасці Ганны Ягелонкі, горад з яе рук атрымлівае магдэбургскае права і герб - шчыт з выявамі св. Ганны і Маці Божай з дзіцём.
Войны сярэдзіны XVII - пачатку XIX ст., страшэнная эпідэмія 1711 года аслабілі горад, эканамічна ён заняпаў. I, як вынік, у 1766 г. загадам караля Станіслава Аўгуста Панятоўскага ў Кобрына адабрана магдэбургскае права, і ён зведзены да ролі цэнтра эканамічнай адзінкі - Кобрынскі Ключ.
У канцы XVIII ст. на Кобрыншчыне адбываліся ваенныя падзеі, якія мелі ўплыў на гісторыю. У горадзе і яго ваколіцах захавалася нямала мясцін, звязаных з імёнамі вядомых усяму свету Т. Касцюшка (1794) і Р. Траўгутам (1863-1864 гг.).
Асаблівую старонку ў гісторыі Кобрына займае палкаводзец А.В. Сувораў, якому Кацярына Вялікая ў канцы XVIII ст. (1795г.) падаравала маёнтак Кобрынскі Ключ з сядзібай. У доме, у якім ён жыў, цяпер размешчаны ваенна-гістарычны музей, на месцы былой сядзібы - цудоўны парк культуры і адпачынку.
У Айчынную вайну 1812 г. тут адбыўся Кобрынскі бой, і была атрымана першая значная перамога рускіх войск у гэтай вайне. Пасля 1830-х гг. пачаўся паступовы гаспадарчы ўздым Кобрына. Быў адноўлены Дняпроўска-Бугскі канал, з'явілася паштовая экспедыцыя. У Спаскім манастыры адкрыта духоўнае вучылішча. У 1845г. праз Кобрын праклалі дарогу Масква-Варшава, у 1882 г.- Палескую чыгунку. Паводле перапісу 1897г., у горадзе было 10355 жыхароў, дзейнічала каля 30 прадпрыемстваў.
У 1915 г. Кобрын акупіравалі германскія, а ў 1919 г. - польскія войскі. 30 ліпеня 1920 г. ён быў вызвалены Чырвонай Арміяй, але паводле Рыжскага мірнага дагавора 1921г. горад разам з Кобрынскім паветам адышоў да Польшчы.
Пасля ўз'яднання Заходняй Беларусі з БССР у 1939 г. Кобрын увайшоў у склад Брэсцкай вобласці. 15 студзеня 1940 г. ён стаў цэнтрам Кобрынскага раёна.
Пасля ўз'яднання Заходняй Беларусі з БССР у 1939 г. Кобрын увайшоў у склад Брэсцкай вобласці. 15 студзеня 1940 г. ён стаў цэнтрам Кобрынскага раёна.
У час Вялікай Айчыннай вайны Кобрын быў разбураны: загінула большая частка жыхароў, знішчана 30% жылога фонду. У 1950-я гг. пачалася рэканструкцыя цэнтра горада. У 1963г. Кобрын стаў горадам абласнога падпарадкавання. У 2002 г. горад і раён былі аб'яднаны ў адну тэрытарыяльна- адміністрацыйную адзінку, і сення ён з'яўляецца адным з буйнейшых рэгіёнаў не толькі ў вобласці, але і ў рэспубліцы.
На 2010 г. у Кобрыне пражывае 51425 жыхароў. У горадзе тры прамысловыя раёны: паўднёвы, усходні, заходні. 21 прамысловае прадпрыемства складае эканамічны патэнцыял усяго раёна. Тавары з маркай "ВП Палессе", масласырзавода, ААТ "Гідрамаш", мясакамбіната добра знаёмы ў краінах блізкага і далёкага замежжа. У горада шматлікія культурныя і эканамічныя кантакты, партнёрскія і пабрацімскія сувязі з гарадамі Расійскай Федэрацыі, Украіны, Рэспублікі Малдова, Польшчы, Балгарыі, Германіі. У верасні 2009 г. у Кобрыне адбыўся рэспубліканскі фестываль-ярмарка "Дажынкі-2009", пасля якога горад практычна поўнасцю змяніў свой воблік, і зараз, памаладзелы, ён рыхтуецца да чарговага юбілею - 725-годдзю з часу першага ўпамінання ў Іпацьеўскім летапісе.
У розныя часы з Кобрынам так ці інакш былі звязаны многія знакамітыя людзі: працавалі, служылі ці проста яго наведалі - А. Тызенгаўз, П.I. Баграціён, А.С. Грыбаедаў, К.С. Каліноўскі, Ю. Крашэўскі, Т.Р. Шаўчэнка, А. Міцкевіч, П.М. Шпілеўскі, Дз.Н. Фалькоўскі (Ляўчук), К.Г. Паустоўскі, А.Т. Твардоўскі, Б.Л. Гарбатаў, В.I. Чуйкоў, К.К. Ракасоўскі, П. М. Машэраў, А. М. Мартынаў - стваральнік і першы дырэктар музея і іншыя.
На выставе прадстаўлены матэрыялы краязнаўчага характару: новыя кнігі і энцыклапедыі аб Кобрыне; інфармацыйна-тэматычныя зборнікі, выдадзеныя Кобрынскай раённай цэнтральнай бібліятэкай; зборнік твораў паэтаў і пісьменнікаў Кобрыншчыны “Вдохновение”; зборнік “Літаратурная Берасцейшчына”; артыкулы перыядычнага друку, прысвечаныя юбілейным датам горада; артыкулы, якія апавядаюць аб яго ганаровых грамадзянах і знакамітых земляках; літаратура аб музеі нашага горада і архіўныя даведкі – словам, усё тое, што ў той ці іншай меры адлюстроўвае наша мінулае, цяперашняе і будучае.
Своеасаблівым упрыгожваннем выставы стала падборка фотаздымкаў, якія адлюстроўваюць маляўнічыя віды і гістарычныя месцы Кобрына, а таксама выказванні знакамітых кабрынчан аб сваёй малой радзіме. Таксама, на паліцах нашай выставы, паважаныя чытачы, вы знойдзіце спісы літаратуры аб Кобрыне, якія ўключаюць у сябе як матэрыялы з выставы, так і не прадстаўленыя на выставачным стэлажы выданні.
Спіс літаратуры, прадстаўленай на кніжнай выставе:
Брестчина, устремленная в будущее: фотоальбом /гл. ред. Владимир Шпарло. – Брест : РИА «Вечерний Брест», 2009. – С. 26,28,29,32-33, 37, 42, 271, 274-275.
Гісторыка-культурная спадчына Кобрыншчыны /аддз. культуры Кобр. райвыканкама ; склад. Ю.А. Барысюк. – Баранавічы : Баранав. друк., 2001. – 32 с.
Князева, В. Кобрын // Князева, В. Падарожжа па Беларусі: гарады і гарадскія пасёлкі /Вольга Князева. Мінск : Беларусь, 2005. С. 31-33.
Кобрин // Регионы Беларуси: энциклопедия. В 7 т. Т.1, кн.1. Брестская область / редкол. : Т.В. Белова (гл. ред.) и др. - Минск. : Беларус. Энцыкл. імя П. Броўкі, 2009. с. 461-464.
Кобрин // Туристическая энциклопедия Беларуси / редкол. : Г.П. Пашков и др.; под общ. ред. И.И. Пирожника. Минск: Беларус. Энцыкл., 2007. С. 67-68, 78, 173, 245-248, 308.
Кобрин // Туристические регионы Беларуси / редкол.: Г.П. Пашков и др.; под общ. ред. И.И. Пирожника ; худож. В.И. Терентьев, Ю.А. Тореев. Минск : Беларус. Энцыкл. імя П. Броўкі, 2008. С. 64, 70-73.
Кобрин. Кобрын. Kobrin : фотоальбом. – Брест : ООО «РИА «Вечерний Брест», 2010. – 96 с., текст: рус., англ., фото.
Кобрин.Кобрын.Kobrin: фотоальбом.-Минск. : Беларусь, 2009. – 123 с., текст : рус., бел., англ., фото.
Кобринский военно-исторический музей имени А.В. Суворова. Экспозиция “Семь столетий Кобрина” : краткий путеводитель / ответст. за выпуск Е.В. Бабенко. – Брест : ОАО “Брестская типогр.”, 2004. – 27 с.; ил.
Кобрын // Рэспубліка Беларусь. Вобласці і раёны: энцыкл. давед. / аўт. – склад. Л.В. Календа. Мінск. : Беларус. Энцыкл., 2004 . С.45-47.
Кобрын // Целеш, В. Гарады Беларусі на старых паштоўках. 2-е выданне / Вячка Целеш. Мінск : Беларусь, 2001. С. 128-131.
Памяць : гіст.- дакум. хроніка Кобрынскага раёна. – Мінск. : БЕЛТА, 2002. – 624 с. ; іл.
Памяць : горад Кобрын і Кобрынскі раён : план-праспект і прыкладны змест гісторыка-дакументальнай хронікі “Памяць” горада Кобрына і Кобрынскага раёна / Л.Р. Казлоў (гал. рэдактар) і інш. – Мінск. : “АРТЫ-ФЭКС”, 1999. – 8 с.
Плиско, Н.М. Кобрин : историко-экономический очерк / Н.М. Плиско, Л.Р. Козлов. – Минск : Полымя, 1987. – 96 с.; ил. – (Города Белоруссии).
По земле Кобринской. Туристические маршруты : справочное издание / ответ. за выпуск Г.В. Бурдыко, Т.М. Гагакова. – Барановичи : Баранов. укрупн. типограф. – 24 с.
Сабина, П. Кобрин // Сабина, П. Беларусь живописная = The picturesque Belarus : путеводитель / Петро Сабина. Минск : Беларусь, 2007. С. 65-66.
Шрубок, С.Н. Кобрин / С.Н. Шрубок // Республика Беларусь : энциклопедия. В 7 т. Т. 4. Минск. : Беларус. Энцыкл., 2007. С. 97-99.
У 2012 г. бібліёграфамі цэнтральнай раённай бібліятэкі падрыхтаваны і выданы бібліяграфічны спіс крыніц “Кобрын: 725 гадоў з часу першага ўпамінання ў Іпацьеўскім летапісе”, які прадстаўлены на кніжнай выставе ў чытальнай зале бібліятэкі і ў поўным аб’ёме - на нашай віртуальнай выставе:
Кобрынская цэнтральная раённая бібліятэка
Аддзел абслугоўвання і інфармацыі
КОБРЫН:
725 гадоў з часу першага ўпамінання
ў Іпацьеўскім летапісе
Бібліяграфічны спіс крыніц
Кобрын 2012
У 2012 годдзе спаўняецца
725 гадоў з часу першага ўпамінання Кобрына ў Іпацьеўскім летапісе
Кобрын - горад абласнога падпарадкавання і адміністрацыйны цэнтр Кобрынскага раёна. Размешчаны на маляўнічых берагах ракі Мухавец за 45 кіламетраў на ўсход ад абласнога Брэста. Праз горад праходзяць чыгунка Брэст – Пінск – Гомель - Масква, старая аўтадарога Варшава - Масква, побач з горадам аўтамагістралі Брэст - Масква і Брэст - Гомель, аўтадарогі на Пружаны, Маларыту, Ковель.
Кобрын - адзін з найбольш старажытных гарадоў Беларусі. Паходжанне назвы горада дакладна невядома. Адны даследчыкі звязваюць яе з кельцкім імем Кобрунус, іншыя - са старажытнаславянскім імем Кобр, якое нібыта насіў галава паселішча. Уладзімір Даль уключыў у “Толковый словарь живого великорусского языка” словы, сугучныя Кобрыну (“кобрить”- хоронить, прятать, что-то утаивать; “кобриться” – жить нелюдимо, не покидая дома), з кожным з якіх можна звязаць назву горада.
Паводле падання, горад заснаваны ў ХІ –ХІІ стст. нашчадкамі кіеўскага князя Ізяслава на месцы рыбацкага пасёлка на востраве, які ўтварае рака Кобрынка пры ўпадзенні ў Мухавец. Першая пісьмовая згадка пра Кобрын датуецца 1287 годам (Іпацьеўскі летапіс) як уласнасць Уладзіміра Васількавіча. З гэтай даты і вядзе свае летазлічэнне старажытны Кобрын. У канцы X стагоддзя гэтая тэрыторыя ў складзе старажытнарускай дзяржавы, пазней - ва Уладзіміра-Валынскім княстве. У першай палавіне XIV ст. Кобрын увайшоў у склад ВКЛ. З старадаўніх часоў у горадзе існаваў замак, які складаўся з Ніжняга і Верхняга замка. Увогуле, гісторыка-архітэктурная спадчына Кобрына сёння прадстаўлена корпусам былога Спаскага манастыра, каналам Боны Сфорцы, драўлянай Нікольскай царквой, каталіцкім касцёлам, праваслаўным саборам Аляксандра Неўскага, домам-музеем А. В. Суворава, гандлёвымі радамі і каскадам жылых дамоў на пл. Свабоды і вул. Леніна, мемарыяльным помнікам у гонар перамогі ў вайне 1812 года і інш. Уся гэта гістарычная спадчына размешчана кампактна ў цэнтральнай частцы горада, што вельмі зручна для турыстаў.
Да 1519 г. Кобрын з'яўляўся цэнтрам Кобрынскага княства. 3 1532 г. цэлае стагоддзе горадам паслядоўна кіравалі польскія каралевы Бона Сфорца, Ганна Ягелонка і Канстанцыя Аўстрыйская. Пра кіпучую дзейнасць Боны сёння напамінае асушальны канал, які і носіць яе імя. У 1589 г., дзякуючы настойлівасці Ганны Ягелонкі, горад з яе рук атрымлівае магдэбургскае права і герб – шчыт з выявамі св. Ганны і Маці Божай з дзіцём.
Войны сярэдзіны XVII - пачатку XIX ст., страшэнная эпідэмія 1711 года аслабілі горад, эканамічна ён заняпаў. I, як вынік, у 1766 г. загадам караля Станіслава Аўгуста Панятоўскага ў Кобрына адабрана магдэбургскае права, і ён зведзены да ролі цэнтра эканамічнай адзінкі - Кобрынскі Ключ.
У канцы XVIII ст. на Кобрыншчыне адбываліся ваенныя падзеі, якія мелі ўплыў на гісторыю. У горадзе і яго ваколіцах захавалася нямала мясцін, звязаных з імёнамі вядомых усяму свету Т. Касцюшка (1794) і Р. Траўгутам (1863-1864 гг.).
Асаблівую старонку ў гісторыі Кобрына займае палкаводзец А.В. Сувораў, якому Кацярына Вялікая ў канцы XVIII ст. (1795г.) падаравала маёнтак Кобрынскі Ключ з сядзібай. У доме, у якім ён жыў, цяпер размешчаны ваенна-гістарычны музей, на месцы былой сядзібы – цудоўны парк культуры і адпачынку.
У Айчынную вайну 1812 г. тут адбыўся Кобрынскі бой, і была атрымана першая значная перамога рускіх войск у гэтай вайне.
Пасля 1830-х гг. пачаўся паступовы гаспадарчы ўздым Кобрына. Быў адноўлены Дняпроўска-Бугскі канал, з’явілася паштовая экспедыцыя. У Спаскім манастыры адкрыта духоўнае вучылішча. У 1845г. праз Кобрын праклалі дарогу Масква-Варшава, у 1882 г.- Палескую чыгунку. Паводле перапісу 1897г. , у горадзе было 10355 жыхароў, дзейнічала каля 30 прадпрыемстваў.
У 1915 г. Кобрын акупіравалі германскія, а ў 1919 г. – польскія войскі. 30 ліпеня 1920 г. ён быў вызвалены Чырвонай Арміяй, але паводле Рыжскага мірнага дагавора 1921г. горад разам з Кобрынскім паветам адышоў да Польшчы.
Пасля ўз’яднання Заходняй Беларусі з БССР у 1939 г. Кобрын увайшоў у склад Брэсцкай вобласці. 15 студзеня 1940 г. ён стаў цэнтрам Кобрынскага раёна.
У час Вялікай Айчыннай вайны Кобрын быў разбураны: загінула большая частка жыхароў, знішчана 30% жылога фонду. У 1950-я гг. пачалася рэканструкцыя цэнтра горада. У 1963г. Кобрын стаў горадам абласнога падпарадкавання. У 2002 г. горад і раён былі аб’яднаны ў адну тэрытарыяльна- адміністрацыйную адзінку, і сення ён з'яўляецца адным з буйнейшых рэгіёнаў не толькі ў вобласці, але і ў рэспубліцы.
На 2010 г. у Кобрыне пражывае 51425 жыхароў. У горадзе тры прамысловыя раёны: паўднёвы, усходні, заходні. 21 прамысловае прадпрыемства складае эканамічны патэн- цыял усяго раёна. Тавары з маркай “ВП Палессе”, масласырзавода, ААТ “Гідрамаш”, мясакамбіната добра знаёмы ў краінах блізкага і далёкага замежжа. У горада шматлікія культурныя і эканамічныя кантакты, партнёрскія і пабрацімскія сувязі з гарадамі Расійскай Федэрацыі, Украіны, Рэспублікі Малдова, Польшчы, Балгарыі, Германіі. У верасні 2009 г. у Кобрыне адбыўся рэспубліканскі фестываль-ярмарка “Дажынкі-2009”, пасля якога горад практычна поўнасцю змяніў свой воблік, і зараз, памаладзелы, ён рыхтуецца да чарговага юбілею - 725-годдзю з часу часу першага ўпамінання ў Іпацьеўскім летапісе.
У розныя часы з Кобрынам так ці інакш былі звязаны многія знакамітыя людзі: працавалі, служылі ці проста яго наведалі - А. Тызенгаўз, П.I. Баграціён, А.С. Грыбаедаў, К.С. Каліноўскі, Ю. Крашэўскі, Т.Р. Шаўчэнка, А. Міцкевіч, П.М. Шпілеўскі, Дз.Н. Фаль- коўскі (Ляўчук), К.Г. Паустоўскі, А.Т. Твардоўскі, Б.Л. Гарбатаў, В.I. Чуйкоў, К.К. Ракасоў- скі, П. М. Машэраў, А. М. Мартынаў - стваральнік і першы дырэктар музея і іншыя.
Кобрин=Кобрын=Коbrin : фотоальбом /сост. и дизайнер А. Рыбачук.- Брест : ООО «РИА»Вечерний Брест», 2010.- 96с.: цв. фот.- На рус., англ.яз.
Кобрин = Коbrin : комплект фотографий.- Брест: ООО «РИА «Вечерний Брест», 2010.- 12с.: цв. фот.
Кобрин //Регионы Беларуси : в 7т. Минск, 2009. Т.1, кн.1. Брестская область
/редкол. : Т.В. Белова [и др.]. С.461-464.
Кобрин //Города, местечки и замки Великого Княжества Литовского : энциклопедия. Минск, 2009. С.173-174.
Кобрин//Брестчина, устремлённая в будущее : фотоальбом /гл. ред. В. Шпарко. Брест: РИА «Вечерний Брест», 2009. С.195-203.
Кобрин=Кобрын=Коbrin : фотоальбом /сост. Г.В. Бурдыко, ред. С.И. Михайлова.- Минск.: «Беларусь», 2009. 120с.: цв. фот. - На рус., бел., англ. яз.
Васюк, Н. Кобрин – столица Дожинок //Пресс-релиз : спец. выпуск к респ. фестива- лю-ярмарке тружеников села «Дажынкі-2009” г. Кобрин. Кобрин, 2009. С.3-8.
Новостройки и реконструкции города Кобрина= Кобрин, устремлённый в будущее //Пресс-релиз : спец. выпуск к респ. фестивалю-ярмарке тружеников села «Дажынкі-2009” г. Кобрин. Кобрин, 2009. С.21-27, 28-34.
Кобрин //Туристские регионы Беларуси /под общ. ред. И.И. Пирожника. Минск, 2008. С.70-71.
Шрубок, С.М. Кобрин //Республика Беларусь : энциклопедия : в 7 т. Минск, 2007. Т.4. / редкол.: Г.П. Пашков и др. С.97-99.
Кобрын//Гарады і вёскі Беларусі : энцыклапедыя Т.4, кн.II Брэсцкая вобласць [пад навук. рэд. А.І. Лакоткі]. Мінск, 2007. С.106-114.
Кобрин //Туристская энциклопедия Беларуси. Минск, 2007. С. 245-247.
Кобрин //Туристическая Кобринщина приглашает: информ.-турист. справочник.
Брест :ООО “Брествестпресс”, 2007. С.3-13.
Сабина, П. Кобрин//Сабина, П. Беларусь живописная=The picturesgue Belarus : путеводитель/Петро Сабина : [ фото: В. Богданов и др.]. Минск, 2006. С.65-66.
Князева, В. Кобрын //Князева, В. Падарожжа па Беларусі : гарады і гарадскія пасёлкі /Вольга Князева . Мінск, 2005. С.31-33.
Кобрин. План города 1:14000. Кобринский район. Карта района 1:100 000.- Минск: РУП «Белкартография», 2005.
Кобрын //Рэспубліка Беларусь. Вобласці і раёны : энцыкл. давед. /[аўт.- склад. Л.В. Календа]. Мінск, 2004. С.45-47.
По земле Кобринской. Туристические маршруты : справочн. изд. /сост.: Кобр. райисполком, отдел идеол. работы, отдел по физич. культуре, спорту и туризму.; отв. Г.В.Бурдыко, Т.М. Гагакова.- Барановичи, 2004. - 24с.
“Семь столетий Кобрина” : краткий путеводитель /отв. Е.В. Бабенко., сост. текста Е.В. Бабенко, Е.Н. Рысь. -Брест, 2004.- 27с. (Кобр. военно- ист. музей им. А. В. Суворова).
Федорук, А.Т. Кобринский ключ (г.Кобрин) // Федорук, А.Т. Старинные усадьбы Бересцейщины. Минск, 2004. С.182-189.
Памяць. Кобрынскі раён / рэдкал. : Г.К. Кісялёў, Ю.А. Барысюк, Л.Р. Казлоў і інш.- Мінск: БЕЛТА, 2002.- (Гісторыка-дакумент. хроніка гарадоў і раёнаў Беларусі).- 622с.
Кобрин в цифрах и фактах. 1994-2001 гг.- Кобрин :отдел информации и соц. отношений Кобр. горисп., 2001.
Кобрын //Беларус. энцыкл. : у 18т. Мінск, 1999. Т.8. С.368-372.
Занько, Н. Пяць месцаў, якія варта наведаць у Кобрыне /Настасся Занько //Кобрынскі веснік. 2011. 17 вер. С.12.
Назарук, Т. Улицы и площади Кобрина : история и современность /Татьяна Назарук //Кобрин-информ. 2009. 23 июля. С.26.
Бабицкий, Д. Где в Беларуси жить хорошо : [в рейтинге городов Беларуси-2008 Кобрин в перв. двадцатке] /Дмитрий Бабицкий //Национальная экономическая газета. 2009. 3 апр. С.32.
Зяньковіч, Г. Вандроўка ў мінулае з …атракцыяй : [пра Кобрын мінулы і сучасны] /Ганна Зяньковіч //Полымя. 2008. №5. С.193-199.
Міршчына, М. Пад аховай Маці Божай і святой Ганны /Мікола Міршчанка //Маладосць. 2007. №11. С.130-132.
Казловіч, В. Ад Кобрынкі – да Кобрына : краязн. нататкі пра Кобрын/Валянціна Казловіч //Беларусь. 2006. №4. С.28-30.
Фотаздымкі горада:
Паважаныя жыхары Кобрына! Прадстаўленыя матэрыялы можна ўзяць на абанеменце ці ў чытальнай зале Кобрынскай цэнтральнай раённай бібліятэкі.
lang=